no one can save my tear

بعضی وقتا

خیلی سخت میشه جلو اشکاتو بگیری

دقیقا وقتی نشستی

تو مغزت هزار تا فکره

هیچ پشت و پناهی نداری

تو سنی که باید بهترین سن زندگیمون می بود

شده بدترین

میدونی تنها زندگی کردن فقط از دور قشنگه

فقط وقتی قشنگه که یه بابای پولدار داشته باشی

نگران کرایه خونه نباشی

نگران پول پیش سال بعد نباشی

نگران بیکاری نباشی

و هزار تا چیز دیگه......

ولی دختری که از ده سالگی هیچکس پشتش نبوده

از ده سالگی بابا ندیده

و تملم مسئولیت زندگی رو دوش خودش بوده

الان خسته اس

الان نباید تو این شرایط باشه

الان باید یکی باشه فقط بگه از اینجا به بعد من پشتتم

یکی که فقط واسه خودش باشه

نه تنش

نه سو استفاده

نه ......

حرف زیاده خیلی زیاااد

از تنهاییم

از بی پناهیم

از دلتنگیم

از سنگینی این بغض

از سنگینی این باری که قد یه کوه رو دوشمه

اونقدر که هرچی بگم کمه....

.

.

.

و بازم مث همیشه : کس نیست در این گوشه فراموش تر از من.............